یک پژوهشگر اسپانیایی‌ تبار از موزه باستان‌ شناسی ایذه بازدید کرد

به‌ گزارش پایگاه خبری تحلیلی صبح ایذه، ایزابل بلانکو دل ‎پینال که به منظور تالیف کتابی در خصوص نقش‌ مایه‌ های نقش‌ برجسته‌ های سنگی ایذه سفری سه‌ روزه به ایذه داشت، در بازدیدش از موزه نسخه‌ ای از کتاب خود با نام «ایران و آندلس؛ سازه‌ های آبی و باغ‌ های بهشتی در ایران باستان» را که به زبان آلمانی تألیف شده در مراسمی با حضور جمعی از هنرمندان صنایع‌ دستی و انجمن‌ های دوستدار میراث فرهنگی به موزه باستان شناسی ایذه اهدا کرد.

زینب سهرابی، مدیر موزه باستان شناسی ایذه نیز در این مراسم با اهدای نمونه‌ ای از صنایع‌ دستی ایذه از این پژوهشگر قدردانی کرد.

دل ‎پینال در بازدید از موزه باستان شناسی ایذه گفت: تصور نمی‌ کردم در ایذه این همه ظرفیت فرهنگی و تاریخی وجود داشته باشد. ایذه در تمام زمینه‌ های فرهنگی، تاریخی، گردشگری و صنایع‌ دستی حرف برای گفتن دارد و شهری مثال‌ زدنی است که نیازمند توجه بیشتر و کاوش‌ های گسترده علمی است.

او در این سفر از روستاهای شمی، کلچندار، برافتو، فالح و آثار تاریخی کول‌ فره، اشکفت‌ سلمان، خنگ ‌اژدر، خنگ‌ کمال‌ وند و یارعلیوند و قنات راسفند دیدن کرد.

دل‎پینال همچنین در یادداشتی نوشت: «سفری ۱۲ ساعته از تهران به ایذه، قدیمی‌ ترین بخش ایران امروزی که مدت‌ ها قبل از اینکه بسیاری از اقوام در فلات ایران واحه‌ ای تشکیل دهند محل شکل‌ گیری تمدن عیلام (نزدیک به ۳ هزارتا ۶۵۰ پیش از میلاد مسیح) است، داشتم؛ محل کشف ظروف طلا و نقره، انواع کوزه، کاسه و حتی اسباب‌ بازی‌ های کودکان که از طلا ساخته شده بودند، یک کالسکه کوچک دواسبه… این پرسش همواره مطرح است: چه کسی چرخ را ابداع کرد؟ کالسکه‌ ای بزرگ از دوره عیلامی، از نوع جنگی یا تشریفاتی، در موزه ملی ایران موجود است.

وی افزود: پر واضح است که تمامی پیشرفت‌ های فرهنگی و فنی از «هلال حاصلخیز» سرچشمه گرفته‌ اند که به مواردی از قبیل اختراع چرخ به‌ عنوان وسیله حمل‌ و نقل، احداث نخستین مدرسه، نخستین کتابخانه بزرگ (لوح‌ های گلی بخت‌ نصر)، نخستین شعر و نخستین شهرهای جهان با نام‌ های «اور» و «اوروک» می‌ توان اشاره کرد.

او در ادامه گفت: سه روز را در ایذه گذرانم و توانستم سفری کم‌ و بیش باورنکردنی به ریشه‌ های ایران داشته باشم. میراث تاریخی عیلامی در قالب سنگ‌ نگاره‌ ها بسیار تاثیرگذار است و پایه‌ ای برای درک تمام پادشاهی‌ های بعدی ایران محسوب می‌ شود. گورستان‌ هایی بسیار قدیمی در منطقه کوهستانی زاگرس دیدم که برای فهم توسعه جامعه دینی بسیار جالب توجه است.»