۲۱ ماه رمضان، شبی که مقدرات یک سال تأیید می‌شود

به گزارش پایگاه خبری، تحلیلی صبح ایذه؛ وقت ذکر، وقت مناسبی را که در آن خواب آلود یا سیر یا گرسنه نبوده و موانع دیگری نیز نداشته باشد؛ باید برای تفکر معین کند.

وی افزود: همچنین باید تمام سعی خود را به کار گیرد که در شبش چیزی حتی امور مباح، او را از یاد خدا باز نداشته و در نمازها و مناجاتش به غیر آن حتی مستحبات فکر نکند. زیرا کسی که مثلا در نماز به ساختن مسجد یا صدقه دادن فکر کند؛ غافل است. حتی در حال ایستادن نماز در یاد اجزای آن بودن غفلت است و باید در هنگام عمل فقط سعی کند که قلب او از حقیقت کارهایی که انجام می دهد و ذکرهایی که می گوید غافل نباشد.

ملکی تبریزی ادامه داد: برای اینکه به راحتی به این مطلب برسد، می تواند قبل از انجام عمل مختصری درباره آن فکر کند و آنگاه عمل را انجام دهد و اگر هنگام قرائت و ذکر از آن غافل شد؛ باید آن را تکرار کند. مثلا وقتی می خواهد رو به قبله بایستد؛ می تواند اجمالا درباره معنای رو به قلبه نمودن بیاندیشد و هنگامی که می خواهد بایستد ابتدا درباره حقیقت آن که همان ایستادن برای ادای حق بندگی است؛ اندیشیده و فکر کند که ایستادن بر روی دو پا اشاره به ترس و امید به خاطر پذیرفته شدن عبادت یا عدم آن است.

وی اضافه کرد: به همین ترتیب درباره سایر اجزای عبادت مانند قرائت و ذکرهای نماز فکر کند. مثلا قبل از گفتن بسم الله الرحمن الرحیم معنای آن را اجمالا در نظر آورده و آنگاه آن را بگوید و اگر در اثنای قرائت آیه ای، غفلتی برای او پیش آمد، باید آن آیه را تکرار کند.